Trabzon Özbek depremzede aileye yuva oldu

Hatay

Rusya’nın Afganistan’a işgali sonrası 1982 yılında çıkartılan kararname ile Afganistan’dan Türkiye’ye getirilen Özbek Türkleri Hatay’ın Antakya ilçesinin Ovakent mahallesine yerleştirildi. 40 yıldır bu mahallede hayatlarını devam ettiren ve nüfusları 20 bine ulaşan Özbek Türkleri 6 Şubat’ta 11 ili etkileyen sarsıntıda çok sayıda kayıp verdi. Özbek Türkleri’nin bir kısmı Ovakent’te kurulan çadırlarda hayatlarını devam ettirirken bir kısmı da Türkiye’nin çeşitleri yerlerine zelzele sonrası göç etti. Bu ailelerden Özbek asıllı Gülşen ailesi yazları çay bahçesinde çay topladıkları Trabzon’un Sürmene ilçesine gelerek hayırsever bir vatandaş tarafından bir apartman dairesine yerleşti.

“Aklıma Trabzon’dan Metin abi geldi o da bize kucak açtı”

Geçtiğimiz yıllarda çay toplamak ve günü birlik işlerde çalışmak için Hatay’dan Trabzon’a gelen Özbek asıllı Mahmut Gülşen, asrın felaketinin akabinde yakınları kaybedince ailesini alarak Trabzon’a geldi. Hatay’ın Ovakent mahallesinde yaşayan Mahmut Gülşen (31), geçtiğimiz yıllarda çay toplama ve günü birlik işlerde çalışmak için Trabzon’a geldi. Ailesini Hatay’da bırakarak Sürmene ilçesinde çalışan Gülşen, asrın felaketinin yaşandığı zelzelesi Trabzon’da hissetti. Televizyondan duyduğu Kahramanmaraş merkezli zelzele haberinin akabinde Hatay’da yaşayan ailesine ulaşamayan Gülşen bir komşusunun yardımıyla ulaştığı ailesinin durumunun uygun olduğunu öğrenmesinin akabinde yola çıktı. Zelzelesinden 2 gün sonra Hatay’a ulaşabilen Mahmut Gülşen, eşinin ve çocuğunun durumunun düzgün olduğunu lakin yakınlarının enkaz altında kalarak hayatını kaybettiğini öğrendi. Kardeşi Yunus Gülşen’in (29) ise enkaz altında kaldığı ve daha sonra kurtarıldığını öğrenen Mahmut Gülşen, ailesini alarak öbür bir vilayette yaşamaya karar verdi. Günü birlik işlerde çalışmak için geldiği Trabzon’da patronu Metin Ertürk’ü arayan Mahmut Gülşen durumunu anlatarak yardım istedi. Özbek depremzede ailenin yardım teklifini geri çevirmeyen Metin Ertürk, Sürmene ilçesindeki Çamlıca mahallesinde bulunan aile apartmanındaki bir daireyi Gülşen ailesine açtı. Eşyalı dairenin eksikliklerini tamamlayan Metin Ertürk ve ilçe sakinleri, Özbekli Gülşen ailesine yuva oldu.

“Hiç düşünmeden kabul ettik”

Sürmene ilçesinde ticaretle uğraşan Metin Ertürk, hayır işini hiç düşünmeden kabul ettiklerini belirterek, “Mahmut kardeşimiz zelzeleden evvel Sürmene’ye birkaç arkadaşı ile birlikte çalışmak için Hatay’dan geldi. Bizde bir arkadaşın vesilesi ile tanıştık. Çay bahçesinde çalıştılar. Çok mutlu kalmıştım. Sarsıntıda Mahmut buradaydı ancak ailesi Hatay’daydı. Sarsıntıdan birkaç gün sonra Mahmut beni aradı. O an hem sevindim hem de geçmiş olsun diye arayamadığım için içim burkuldu. Ağabeyim enkaz altında kaldı fakat sağ salim çıkarttık dedi. Fakat tıpkı köyde kayınvalidesi ile cenazelerinin olduğunu söyledi. Ağabey sana bir işimiz düştü dedi. Biz bir tek Trabzon’u biliyoruz bize bir konut ayarlayabilir misiniz biz oraya gelmek istiyoruz diye bir talebi oldu. Ayağımıza kadar gelen bu hayır işini hiç düşünmeden kabul ettik. Amcama ilişkin bir konut vardı. Eşyalı ve boştu. Doğalgazı bağlı değildi. Çabucak onu da bağlattık. Eksiklikleri tamamlayarak aileye gelin dedik. Şuanda konuğumuz, komşumuz oldular. Mahmut’un aklına birinci biz geldiğimiz için çok sevindik. Yalnızca Allah isteği için bunu yaptık. Sıcak bir ortam olmadı gerekiyordu zira 3 tane çocukları var” dedi.

“Köyümüz yerle bir oldu”

Hatay’ın Ovakent mahallesinde yaşayan ve günü birlik işlerde çalışmak için Trabzon’a gelen Mahmut Gülşen ise “Deprem sonrası mahallemizde büyük yıkımlar oldu. Çok kaybımız oldu. Eşimin akrabalarını sarsıntıda kaybettik. Zelzele anında Sürmene’de çay üzere günlük işler yaptığım için burada yaşıyordum. Zelzele olduktan sonra ailemi aradım lakin ulaşamadım. Yalnızca komşumuza ulaşabildim. Köyümüz yerle bir oldu dedi. Vakit kaybetmeden memleketime yola çıktım. 2 gün sonra Hatay’a ulaştım. Enkaz altında kalan kayınvalidemi ve akrabalarımızı çıkarttık. Onların defin süreçlerinin akabinde gidecek bir yerimiz yoktu. Trabzon’un zelzele bölgesi olmadığını biliyordum. Aklıma birinci olarak Metin ve Ertuğrul ağabeyi aramak geldi. İkisi de Allah razı olsun bize yardımda bulundular. Bizi Trabzon’a çağırdılar. Çok mutluyuz” biçiminde konuştu.

Yurtdışında çalışıyordu, Hatay’a geldiği gün zelzeleye yakalandı

Yurtdışında çalışan Yunus Gülşen ise Hatay’a geldiği gün zelzeleye yakalandı. Kayınpederinin meskeninde eşi ve çocuğu ile birlikte asrın felaketine yakalanan Yunus Gülşen, enkaz altından etraftaki vatandaşların yardımıyla çıkartıldı. Daha evvel Karadeniz’de çay toplama işinde çalıştığını daha sonra yurtdışına çıktığını lisana getiren Gülşen, yaşadığı o anları anlattı. Üstünde duvarların olduğunu fark ettiğinde umudunu kestiğini fakat çocuğunun aklına gelmesi ile tekrar kendine geldiğini lisana getiren Yunus Gülşen, “Yurtdışında çalışıyordum. Zelzeleden 3 gün evvel Cuma günü Ankara’ya geldim. Oradan da otobüsle Hatay’a gittim. Pazar günü kayınpederimde konuktu. O gece hava yağmurluydu. Eşim ‘Bu gece burada kalalım yarın sabah gideriz’ dedi. Orda kaldık. Sabaha karşı sarsıntının şiddeti ile uyandım. Bir ses duyuldu. O sesten ötürü çok korktuk. Binadan çıkmayı düşündük. Zelzelenin son basamağına gelince hepimiz düştük. Eşim ve ailesini dışarıya çıkardım. O esnada binadan bir kiremit başıma düştü. Kendime geldiğimde üstümde duvarlar vardı. Yüzümden kan geliyordu. Kendimden umudu kesmiştim artık bir kurtuluşumun olmadığını düşünmüştüm. O an oğlum gözümün önüne geldi. Tekrar ayağa kalkmaya çalıştım. Allah razı olsun küçük baldızlarım geldi, üstümdeki duvarları kaldırmaya çalıştılar lakin güçleri yetmedi. O anda fırıncılar geldi. Üzerimdeki duvarı kaldırdılar. Yağmur şiddetliydi. Çok üşüdük. Binaların çökmesi, bayanların çığlıkları vardı. Herkes can havliyle kaçıyordu. Hastaneye gittik. Baldızım ve bende kırıklar vardı. Hastaneden çıkınca anne ve babamın durumunun da âlâ olduğunu öğrenince sevindim. Karadeniz’e daha evvel gelip çay taşıma işinde çalışmıştım. Sonrasında yurtdışına gitmiştim. Zelzeleden sonra ağabeyimle irtibata geçtik. Onların yanına gittik. Eşinin ailesinin enkaz altında kaldığını gördük. Çok zordu. Allah’a şükürler olsun Trabzon’a geldik. Kapımız herkese açık dediler, bizi çağırdılar. Dışarıda kalan ne kadar insan varsa hepsini alın gelin dediler. Bize doğalgazlı bir konut ayardılar. Bütün eksikliklerimizi tamamladılar. Elimize cebimize attırmadılar. Metin ve Ertuğrul ağabeylerden, başka komşulardan Allah razı olsun. Sürmene’de dışarıya çıktığımızda çabucak bizim depremzede olduğumuzu anlıyorlar. Bir eksiğimizin olup olmadığını soruyorlar. Kapımıza kadar gelip bize yardımcı oluyorlar” tabirlerini kullandı. – TRABZON