Tıpkı acıyı yaşayan Kocaeli’den gruplar sarsıntı bölgesine “umut olmaya” gitti

Yaklaşık 24 yıl evvel Marmara zelzelesini yaşayan Kocaeli‘den “asrın felaketi”nin akabinde bölgeye giden takımlar, afetzedelere “umut” aşıladı.

Depremlerin akabinde bölgeye giden Kocaeli Büyükşehir Belediye Lideri Tahir Büyükakın, 15 gün kaldığı Hatay’da yaşadıklarını AA muhabirine anlattı.

Aynı acıyı yaşayan Kocaeli’nin bütün imkanlarını sarsıntı bölgesi için seferber ettiğini belirten Büyükakın, “Çok büyük yıkım var sahiden; iki tane 7’nin üzerinde sarsıntı, akabinde devam eden artçı zelzeleler. Sonra 6’nın üzerinde bir sarsıntı daha. Bunlar nitekim çok şiddetli şartlar ortaya çıkardı.” dedi.

Büyükakın, bölgeye gittiklerinde elektrik ve su sorunu bulunduğunu, telefon çizgilerinin bağlantı kurmaya imkan sunmadığını, tanımadıkları bir kentte, yardım ve başka tertipleri yapmanın sıkıntı olduğunu aktararak, “İlk günler sahiden zordu ancak her geçen gün giderek yerli yerine oturdu. Her geçen gün kaideler da güzelleşiyor. Bundan sonra da güzelleşecek.” diye konuştu.

Kocaeli Büyükşehir Belediyesi itfaiye çalışanının enkaz altında kalan insanların kurtarılması için canla başla çalıştığını vurgulayan Büyükakın, grupların 200’ün üzerinde kişiyi kurtardığını kaydetti.

“Yalnız olmadıklarını fark ettiler”

Büyükakın, hayat kurtarmanın ehemmiyetine değinerek şöyle devam etti:

“Uzunca bir bekleyişten sonra bir canın sesini duymak, onu oradan kurtarma faaliyetleri gerçekleştiren arkadaşların yanında olmak, diğer bir şey. Her can kurtarıldığında her biri güya kendi ailelerinden biri kurtarılmışçasına seviniyorlardı. Büyük bir memnunluk. Bunlar çok hisli anlar. Enkazdan çıkmış, acı bir kıssası olan çocuğun başını okşamak, ona her şeyin düzeleceğini, bugünlerin geçeceğini söylemek, ona umut vermek, moralini yükseltmek, öteki bir şey. Birinci başlarda yüzlerinde telaş okuduğumuz çocukların, hatta büyüklerin, birkaç gün sonra o tasa bulutları dağıldıkça yüzlerinin rengi yerine geldi, gözlerindeki dehşetli söz yerini daha umutlu bir söze çevirdi. Bunu daima birlikte yaşadık. Bir ortada olduğumuzda bunların üstesinden geleceğimizi fark ettiler. Bir arada olduğumuzu, yalnız olmadıklarını fark ettiler. Tekrar sıkı sıkıya hayata bağlandılar.”

Marmara zelzelesinde yaşadıklarından bahseden Büyükakın, “17 Ağustos 1999 Marmara Depremi’nde Türkiye’nin her bir köşesinden araçlarıyla yardıma koşan beşerler, bizim için çok büyük bir umut kaynağıydı. Biz de oraya tıpkı yaklaşımla gittik.” sözünü kullandı.

“Bir an evvel ayağa kalkmak için moralleri yüksek tutmak lazım”

Büyükakın, sarsıntı bölgesinde alandaki işlerinin akabinde her akşam depremzedelerle bir ortaya geldiklerini, onlarla sohbet etmeye ihtimam gösterdiklerini anlatarak, şöyle devam etti:

“Onlara moral vermek için konuşmalar yaptım. ‘Biz bunu yaşadık, bugünlerin hepsi geçecek, her şey tekrar eski günlere dönecek.’ diye. Birinci başlarda, ‘Nasıl olacak, bu iş nasıl düzelecek, her şey bitti, burası bir daha toparlanmaz.’ diyen beşerler, birkaç gün sonra farklı değerlendirmeler yapmaya başladı. ‘Beraber ayağa kalkacağız.’ demeye başladılar. Çocuklarımız çadır kente yerleştikten sonra bir gün top oynamak için kendilerine alan yapmamızı istediler. Sonra o günün akşamında süratlice bir alanı hazırlayıp birlikte top oynadık. Çocukların o sevinç çığlıkları orada başladı ve heyecan tekrar yerine geldi.”

Acıların paylaştıkça azaldığına işaret eden Büyükakın, şunları kaydetti:

“Kaybettiğimiz canlar yerine gelmez fakat bir an evvel ayağa kalkmak için de moralleri yüksek tutmak lazım. Bardağın dolu tarafına odaklanmak, bir an evvel bir şeyleri düzeltmek için şikayeti bırakıp tahlil üretmemiz lazım. Biz daima o tarafta olduk ve oradaki kardeşlerimizin yarasının sarılması manasında güzel işler yaptık diye düşünüyorum. Onlar da bunu bize her görüşte söz ediyorlar zati.”