Kahramanmaraş’ta zelzele sonrası eğitim meseleleri devam ediyor

HABER: BUSE ÖZBEY

(ANKARA) – Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde 1,5 yıl geçmesine karşın bölgede öğrenci ve öğretmenlerin eğitime erişiminde sıkıntılar devam ediyor. Hatay’da bir okulda branş öğretmenliği yapan görme engelli A.K., “Öğretmenler kendi imkanlarıyla bir şeyler yapıyor. Okulların yeni periyotta toparlanması ve eğitim öğretim yılına hazırlanması çok da mümkün değil. Aileler de artık takviye olamıyor çocuklarına. Ailelerin de hayatı değiştiği için önceliği çocukların eğitimi değil artık. Öncelik artık barınma, iş imkanları” dedi.

6 Şubat sarsıntılarının üzerinden 1,5 yıl geçti. Okulların açılmasına 1,5 ay kalmasına karşın ihalesi süren okulların yeni eğitim öğretim yılında açılıp açılmayacağı belirsizliğini koruyor. Hatay’da bir ortaokulda vazife yapan görme engelli öğretmen A.K., konteyner okullarda hem kendisinin hem de öbür öğretmenlerin yanı sıra öğrencilerin yaşadığı sıkıntıları ANKA Haber Ajansı’na anlattı.

“En yeterli konteyner olsa bile su alıyor”

Öğretmen A.K., başka bir vilayette çalışmasına karşın elini taşın altına koymak ve öğrencilere dayanak olmak için yaklaşık 6 aydır Hatay’da yaşadığını söyledi. A.K., konteynerde bir öğretmen olarak okul ortamında hissetmediğini ve eğitim ortamında gerekli düzenlemelerin yapılmadığını belirterek, “Biz öğretmenler olarak bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Okulların yeni devirde toparlanması ve eğitim öğretim yılına hazırlanması çok da mümkün değil. Şiir köşesi yaptık, fotoğraf öğretmeni de dışarıda oyun alanı oluşturdu. Düşünsenize, demirden bir dikdörtgenin içindesiniz ve ona sınıf diyorsunuz. Yaz olduğunda klima var lakin Hatay’da konteynerde bir klima ne kadar tesirli olabilir ki? Kışın da yağmur kelam konusu. En yeterli konteyner olsa bile su alıyor. Yağmur yağdığında sürekli okulu su basıyor. Bu işin fizikî boyutu. Ruhsal boyutunda da yağmur başladığında çocukların ‘evet sarsıntı geliyor’ psikolojisi bizi de etkiliyor. Sonuçta bizim de orada güçlü durmamız gerekiyor” dedi.

“STK’lar devletten daha faal çalışıyor”

Depremin akabinde 1,5 yıla yakın mühlet geçmesine karşın öğrencilerin hala zelzelenin şokunu atlatamadığının altını çizen öğretmen A.K., “Çocuklar dışarıda bir halde oyun ve itimat ortamını oluşturmaya çalışıyor fakat hatırlatıcı faktörler olduğunda en başa dönüyorlar. Mesela çocuk, ‘evim vardı, okulum vardı, oyun alanım vardı’ diyor. Artık hayatı konteynerden ibaret olduğu için o psikolojiden çıkamıyor. Öğrencilere ruhsal dayanak verilmesinde de STK’lar devletten daha faal çalışıyor” diye konuştu.

“Yol çalışmaları idareten yapılıyor”

Yaşanan en büyük sorunlardan birinin yolların düzelmemesi olduğunu belirten A.K., ulaşımda hala çok büyük sorunlar yaşadıklarını kaydetti. Yapılan yol çalışmalarının anlık olduğunu, yağmur yağdığında yolların eski haline döndüğünü vurgulayan A.K., “Yetkililerin açıklaması da esasen ‘hiçbir yerde mesken yok, en son kent kendine gelince, yapılaşınca biz yolları düzeltelim’ halinde oluyor. Burası bilhassa kışın yağış alan bir yer. Kışın körler için de büyük bir sorun. Yani ben ulaşımımı kendim sağlıyorum, bu daha da büyük bir sorun Hiç çalışma yapılmıyor diyemem, ancak idareten yapılıyor” tabirlerini kullandı.

“Deprem mazeret olarak kullanılıyor”

Bozuk olan yolların ulaşımı da etkilediğini, bu sorunun zelzele “bahane edilerek” çözülmediğini belirten öğretmen A.K., şunları kaydetti:

“Deprem oldu evet fakat aşikâr bir mühlet sonra bunu mazeret olarak kullanıyorlar. Otobüsler, dolmuşlar var lakin hala bunlarda bir sistem yok. Okula kendi başıma gidip geliyorum ve dayanağa gereksinim duyuyorum. Konteyner kentte olmasaydık aslında evimle okul ortası yürüme uzaklığındaydı. Lakin dolmuş ve otobüsün ne vakit geleceği muhakkak olmadığı için iki saat evvel yola çıkmak zorunda kalıyorsunuz. Otobüsün yahut dolmuşun gelip gelmeyeceğini, durakta durup durmayacağını bilemiyorsunuz. Görmeyen biri için burada otobüsün yahut dolmuşun saatte bir yahut 45 dakikada bir geldiğini düşündüğümüzde, nitekim zorlanıyoruz. Derse geç kalma tehlikeniz var zira ulaşım yok. Türkiye’nin neresinde var bu türlü bir şey? Ortadan 1,5 yıl geçti artık düzelmesi gerekiyor.”

“Öncelik çocukların eğitimi olmaktan çıktı, öncelik artık barınma”

Depremden evvel okuldaki öğrenci sayısının 500’ün üzerinde olduğunu lakin evvelki devirde bu sayının 300’e kadar düştüğünü kaydeden A.K., öğrencilerin odağının ‘mezun olmak’ olduğunu bu nedenle muvaffakiyet seviyesinin de düştüğünü söyledi. Ebeveynlerin önceliğinin çocukları olmadığını belirten A.K., şöyle devam etti:

“Aileler de artık dayanak olamıyor çocuklarına. Ailelerin de hayatı değiştiği için önceliği çocukların eğitimi değil artık. Öncelik artık barınma, iş imkanları. Burada hala konteyneri geçtim çadırda kalan beşerler var. Beşerler bu şartlarda hayatlarını idame ettirmeye çalışıyor, iş bulmaya çalışıyor. Ekonomik olarak zorlanıyorlar.”