Hatay’da kurtarma çalışmalarına katılan Fatih Karagümrüklü Shukurov, yaşadıklarını anlattı Açıklaması

“Asrın felaketi” olarak nitelendirilen Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde Hatay’a giden ve kurtarma çalışmalarına katılan VavaCars Fatih Karagümrük’ün Özbek futbolcusu Otabek Shukurov, bir Müslüman olarak yaşanan durum karşısında kayıtsız kalamadığını ve hiç düşünmeden zelzele bölgesine gittiğini söyledi.

Takıma verilen 3 günlük izinde İstanbul’dan otomobiliyle Hatay’a giden ve 7. günde kurtarma çalışmalarına katılan Shukurov, yaşadığı his dolu anları AA muhabirine anlattı.

Hatay’a gittiğini kimseye söylemeyen, Özbekistan’dan gelen kurtarma gruplarının yeleklerinden giyerek enkazlarda çalışan Shukurov, İstanbul’a döndükten sonra bunu kulüp yetkilileriyle paylaştı. Fatih Karagümrük’ün irtibat takımı, Özbek oyuncunun enkaz bölgesindeki kurtarma çalışmalarından görüntü yayımlayarak kendisine teşekkür etti. Bu görüntü toplumsal medyada da büyük beğeni kazandı.

Türkiye halkına başsağlığı dileyerek kelamlarına başlayan Shukurov, çok üzgün olduğunu belirtti. Sarsıntıların akabinde internette manzaraları izlediğini ve herkesin bölgeye yardım gönderdiğini söyleyen Özbek futbolcu, “Ben bir Müslüman olarak bu türlü bir durumda oturup bekleyemezdim. Bu duruma olağan bir biçimde bakamazdım. Sıradan bir durum değildi ve bunu Allah için yapmam lazımdı. Bunu yapmam gereken bir vazife olarak gördüm. Bu türlü bir durumda dışarıdan bakamazdım.” sözlerini kullandı.

Takıma verilen izinde Hatay’a gittiğini belirten Shukurov, şöyle konuştu:

“İstanbul’dan akşama yanlışsız arkadaşımla yola çıktık ve oradaki vaziyeti öğrenmek için Özbekistan Başkonsolosluğuyla irtibat kurdum. Özbekistan Büyükelçiliğinin orada yardım ettiğini ve çadır kurduğunu biliyordum. Onlarla daima temas halindeydim. Yaptığımın yanlışsız olup olmadığını bilmediğim için kulübe haber vermedim. Tahminen müsaade vermeyebilirler diye düşündüm. Oraya gittiğimi çok bireye de göstermedim ve yayınlamak istememiştim. Gittiğimde oradaki kurtarma gruplarının kıyafetlerinden giyip, maske taktım. Başımda da başlık vardı. Tanımasınlar diye bu türlü giyindim.” açıklamasını yaptı.

“Gittiğim an şok geçirdim”

Özbekistan Cumhurbaşkanı Şevket Mirziyoyev’in zelzelenin birinci gününde 100 kişilik kurtarma grubu, 100 kişilik de içinde tabiplerin bulunduğu askeri grup gönderdiğini hatırlatan Shukurov, “Ben gidip kendileriyle görüştüm ve durumu kendi gözümle gördüm. Cumhurbaşkanımız, gittiğim gün 5. uçağı göndermişti. Besin materyalleri, hastalar için materyaller ve kıyafetler benim gittiğim gün gelmişti. Gece İstanbul’dan yola çıktık, sabah Hatay’a vardık. Oradaki elçilik vazifelileri, askerler ve kurtarma takımlarıyla görüşüp, bilgi aldım. Özbek arkadaşlarım da yemek yapıp dağıtıyorlardı. Onlarla da konuşup vaziyeti öğrendim.” halinde konuştu.

Bölgeye gittiği andaki hislerini da aktaran Otabek Shukurov, “Gittiğim an şok geçirdim. Düşünün, 100 kilometre geride hayat devam ediyor, 100 kilometre gittiğinizde hayat durmuş üzereydi. Çok makus bir durumdu ve gördüğümde kendime gelemedim. Hatay’a gittiğim birinci saatte şok geçirdim. Bölgeye bir arkadaşımla gittim. Sabah birinci olarak depremzedeler için pilav yaptım, sonra da kurtarma gruplarının yanına gittim. Bir canlı kurtarmak için caddenin içinde gezdim.” sözlerini kullandı.

“Bir hayat kurtarmak için ben de yardıma gittim ve çalıştım”

Deprem bölgesinde çabucak her enkazın başında, “Burada abim yatıyor, burada kızım var.” diyen vatandaşların olduğunu söyleyen Otabek Shukurov, şöyle konuştu:

“Bu durumu kolay kolay anlatamıyorum. Ben bunları görünce enkazda kurtarmalara yardım ettim. Birinci gün sabah namazında kurtarma çalışmalarına başladık, saat 16.00’ya kadar canlı kimseyi kurtaramadık. Sonrasında bir enkazda anne ve çocuğu kalmış. Yerini de tanım etmişler. Bizim kurtarma grubumuz onu kurtarmak için çalışıyordu. Bir hayat kurtarmak için ben de yardıma gittim ve çalıştım. Kurtarma takımlarının kıyafetlerinden giydiğim için kimse bana ‘Sen kimsin, çık buradan’ demedi. Kurtarma grubundan olduğumu düşündüler. Ben de yardıma devam ettim. Oradan birini canlı çıkarmayı çok istedim. Tam manasıyla kıyamet üzereydi. Sonrasında bir ses geliyor, ‘canlı var’ diyorlar ve 1 dakika bile kıymetli hale geliyordu.” dedi.

“Demirle duvarı kırdım ve çocuğun ayağında taş vardı. Taşı kaldırdım ve çocuğu çıkardık”

“O akşama yanlışsız başında çalıştığımız enkazda anne ve çocuğun cansız vücudunu aldık. Konuşamadım. Dilimi kaybettim diyebilirim. Akşama kadar çalıştık lakin cansız vücutlarının çıkması çok ağır geldi. Sonrasında yemek yapılan yere dönerken bir enkazda 8 ve 15 yaşlarında iki çocuk olduğunu duyduk. 8 yaşındaki çocuğu bir kişi, ‘Allah-u Ekber’ diyerek kucağında taşıyordu. Şok durumundaydım. Sonra ağabeyinin de olduğunu söylediler ve ben de gerisinden koştum. Spor yapmanın yararını orada gördüm ve 15 yaşındaki çocuğu kurtardık. Ayağında taş vardı ve taşı kaldırdık. Gözü biraz açıktı. Taşları çıkardıktan sonra çocuğu da çıkardık. Sonra kendi kendime, ‘Allah beni boşuna buraya çağırmamış. En azından 1 çocuğa yardımcı oldum.’ dedim. Kampa geri dönerken bir anda oldu. Oradaki kurtarma gruplarını tanımıyordum. Çocuğu kurtarmaya çalışıyorlardı. Elleriyle kazımışlar orayı. Orada bir demir verdiler bana. Demirle duvarı kırdım ve çocuğun ayağında taş vardı. Taşı kaldırdım ve çocuğu çıkardık. Biz onu aldık ve hekimlere verdik. Anne ve babası ağlıyordu, biz onlardan daha çok ağladık.”

“Sizin derdiniz bizim kederimizdir, sizin mutluluğunuz da bizim mutluluğumuzdur”

Özbek futbolcu, oradaki hislerini tam manasıyla anlatmanın mümkün olmadığını vurgulayarak, “Önce anne ve çocuğun cansız vücuduna ulaştık. Sonra canlı birini kurtardık. Bu yaşıma kadar bu türlü bir durum yaşamamıştım. Şoktaydım, bu durumu anlatamam. Yalnızca ağladık. Orada elinizden diğer bir şey gelmiyor. Zira yolda her yerde vefat edenleri görüyorduk. Kurtardığımız çocuğu, tabiplere verdikten sonra öteki bir yere daha yardım ettim lakin orada canlı bulamadık. Bir dakika içinde biri canlı kurtarılıyor, oburunun cansız vücudu çıkarılıyor. Bunu kelamla tabir etmemiz mümkün değil.” sözlerini kullandı.

Hatay’da depremzedelerle de görüştüğünü lisana getiren Otabek Shukurov, “Depremzedeler için çadırlar kuruldu. Çadırlarda görüştüklerim oldu. Beşerler akrabalarını, dostlarını kaybetmiş ve yüzlerinden şokta oldukları muhakkaktı. Çocukları görüp ağladım. Orada bir aileyi görünce para vermek istedim lakin ‘parayı ne yapacağım.’ dedi. Onlar her şeyini kaybetmişti, yakınlarını kaybetmişti. Onlar için paranın bir değeri yoktu, şok durumdaydılar. Hala zelzelelerin devam ettiğini görüyoruz. Onlar için elimizden yalnızca dua etmek geliyor. Türkiye’ye çok geçmiş olsun. Özbekistan ve Türkiye her vakit dosttur. Cumhurbaşkanımız da bu mevzuda büyük işler yapıyor. Sizin derdiniz bizim sıkıntımızdır, sizin mutluluğunuz da bizim mutluluğumuzdur.” açıklamasında bulundu.

“Allah benim rızkımı geniş verdi. Tahminen ben bu rızkla sınanıyorum”

Özbekistan’da yaptığı yardımlar nedeniyle devlet üstün hizmet nişanı da alan Otabek Shukurov, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Özbekistan’ın Kaşkaderya kentinin Çırakçı ilçesinde doğdum ve köy hayatında büyüdüm. Pandemi tüm dünyada çok güç geçti. Beşerler çıkıp, çalışamadı. Günlük çalışıp sırf bu kazandıklarını yiyerek geçinen tanıdığım çok insan var. Ben futbolcu olduğum için Allah benim rızkımı geniş verdi. Tahminen ben bu rızkla sınanıyorum. Bu türlü durumlarda ben dışarıdan bakıp duramam. Elimden gelen yardımı yapmalıyım. Şiddetli günlerde besin, ilaç yardımı yaptım. Köyde yetiştim ve orada işi olmayan beşerler vardı. Oraya bir çocuk yuvası yaptırdım, 15 mağazası olan bir iş merkezi kurdum. İnsanlara iş vermek için restoran, spor salonu üzere yerler açtım. İşlerimi gören Cumhurbaşkanımız da bana üstün hizmet nişanı verdi. Her gittiğimde buraları ziyaret ederim. Orada neler yaptıysam hepsini tek tek gezip görüyorum. Her hafta orada çalışanlardan da rapor alıyorum.”