Depremzede bayanlar tiyatro sahnesinde

6 ŞUBAT zelzelelerinin akabinde bölgeye dayanak için İzmir’de kurulan Açık Depo Gönüllüleri, Hatay’da yaşayan depremzede kadınlara tiyatroyla moral oldu. Sarsıntı bölgesi için birebir yardımları toplamayı sürdürürken, depremzede bayanların iştirakiyle kurdukları tiyatro kümesiyle da yaraları sarmaya devam ettiklerini belirten Açık Depo Gönüllüleri’ni kurucusu tiyatro oyuncusu ve performans sanatkarı Ebru Atilla (39), “15 bayan bir konteynerin içinde, brandanın altında tiyatro çalıştı. Motivasyon ve şifalanma umudu oradan yükseldi. 10’uncu Köyün Kahvesi oyunuyla turne yaptık. Bayanları deniz kıyısına götürdük, moral oldu” dedi.

Türkiye’yi yasa boğan 6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların hem akabinde gruplar arama kurtarma çalışması yürütürken, bölge için yardım ve takviye davetleri yapıldı. Tiyatro oyuncusu, performans sanatkarı Ebru Atilla da İzmir’de depremzedeler için 9 Şubat’ta Açık Depo Gönüllüleri’ni kurdu. Zelzele bölgesine TIR’larla yardım materyali taşıyan Atilla, kurduğu tiyatro kümesiyle da depremzedelere moral oldu. Avrupa Birliği Sivil Düşün Programı’ndan fon alan Atilla, 6 Eylül’de Selçuk’ta, 7 Eylül’de Foça’da, 25 Kasım’da ise Hatay’da sahneye çıktı. Açık Depo Gönüllüleri’nin 6 Şubat’ta meydana gelen yıkıcı sarsıntının akabinde refleks olarak kurulmuş bir inisiyatif olduğunu lisana getiren ve 9 Şubat’ta toplumsal medya hesabından yaptığı davet sonrası yardım toplamaya başladığını belirten Atilla, Karşıyaka ilçesinde oturduğu apartmanın garajını yardımlar için depo haline getirdiğini anlattı.

‘ONLARLA YAŞAMAYA BAŞLADIM’

Yardımları bölgeye ulaştırdıklarını lisana tabir eden Atilla, “Apartman sakinleri benim ricam üzerine otomobillerini dışarı çıkardı. Arkadaşlarım evvel paklığa yardım etti. Daha sonra gelen yardımları tasnif ettik. Her yaş kümesindeki gereksinim sahipleri için gereçleri kolilemeye başladık. 19 Şubat’ta Hatay’daki bayan dayanışma noktasına gidip Açık Depo Gönüllüleri’nin 1 TIR’ı dolduran yardımlarını orada karşıladım. Birçok beşere çadır buldum. Ben de onlarla yaşamaya başladım. Oradayken talepleri yazıyordum, gönüllüler de yardımları topluyordu. Aşikâr STK’ların kamyonlarına TIR’larına doldurup bana ulaştırıyorlardı, ben de muhtaçlığı olanlara dağıtıyordum. Sonra yavaş yavaş yardımlar kesildi. Biz de fonlar araştırmaya başladık. Takibi yapmak güçtü ancak kimse pes etmedi” dedi.

‘GÜÇLERİMİZİ BİRLEŞTİRDİK’

Hatay’da yaşayan depremzede bayanların iştirakiyle bir tiyatro kümesi kurduğunu söyleyen Atilla, kendisinin kaleme aldığı ’10’uncu Köyün Kahvesi’ oyununu da sahnelediklerini anlattı. Sarsıntının akabinde 40’ıncı günde, 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü’nde çalışmalara başladıklarını kaydeden Atilla, ilkokul, ortaokul ya da lise mezunu amatör bayanların tiyatro için bir ortaya geldiğini vurguladı. Tiyatronun zelzelenin yaralarını sarmada tesirli bir güç olduğunu söyleyen Atilla şöyle devam etti:

“Depremzede bayanlar sanatın tutkusuyla öğrenme sürecine dahil oldu. İçlerinde müzik söyleyebilen, enstrüman çalabilen, sesini yeterli kullanan, uygun rol yapanlar vardı. Onlara ‘Açık Depo size bir koltuk değneği olacak, kendi başınıza bu çaresizlikten çıkacaksınız’ diyordum. Tiyatroda birçok şeyi unutuyoruz, yalnız olmadığımızı görüyoruz. 15 bayan bir konteynerin içinde, brandanın altında tiyatro çalıştı. Motivasyon ve şifalanma umudu, oradan yükseldi. Bazen belediyeden, bazen gönüllülerden ve her hafta kendi cebimizden bir şeyler koyarak süreci devam ettirdik. Bir turne yaptık. 10’uncu Köyün Kahvesi oyununu Efes’e, Foça’ya getirdik. Bayanları deniz kıyısına götürdük. Onlara moral oldu. Güçlerimizi birleştirerek 11’inci aya kadar geldik.”

‘KIŞLIK YAPIP SATTILAR’

Deprem bölgesinde yaşayan köylülerin de izleyici olarak tiyatroya ilgi gösterdiğini kaydeden Atilla, “Köye tiyatro gelince herkes ilgi gösterdi. O yoksunlukta bir bayanın o kayıplara karşın makyajını yapıp sahneye gelmesinin akabinde çoğalmaya başladık. Amatör oldukları için bilet satamazdık. Depremzede bayanlar, kışlık domates, salça, zeytin, turşu, pul biber, sumaklar yapıp İzmir’e getirdiler. Tiyatronun önünde meydanda stantlar kurduk. Bir gelir elde edip, o denli gittiler” tabirlerini kullandı.

‘İYİLEŞMEK İSTİYORLAR’

Açık Depo Gönüllüleri grubundan sinema oyuncusu Oylum Esmer (49), “6 Şubat’tan sonra belediyeler ve STK’lar ile ‘Ne yapabiliriz?’ telaşındaydık. Burada 15-20 kişi faal olarak depoya geldi. Sabah bir küme, akşam bir küme çalıştı. Davetlere çıktık. Ebru’yu her ay kendi imkanlarımızla zelzele bölgesine gönderip toplanan birebir yardımları oraya ulaştırdık. Bu kadar uzun periyodik olabileceğini düşünmemiştim. Orada yaşayan insanların meskenlerine, çadırlarına konuk oluyoruz. Her bir hayat yıkılmış. Tekrar büyük bir dirençle, inatla kurulmaya çalışılıyor. Muhakkak dayanışma kümeleri olarak dirsek temasındayız. Tiyatro kümesini Efes, Selçuk ve Foça’ya getirdik. Bayanlar bunu istiyor. Kederleri yalnızca tıpkı yardım, kışlık materyal ya da bebek maması değil. Güzelleşmek istiyorlar. Uzanan eli çok yeterli tuttular. Felaketler ne yazık ki daima unutuluyor ancak bu sefer o denli olmadı, bu durum hepimize umut veriyor” diye konuştu.