Antakya’da; Kız Kardeşi ve Annesinin Cansız Vücudu Enkazdan Kendisi Çıkardı, Enkaz Altındaki Babası, Ablası ile Ağabeyi İçin Günlerdir Nöbet Tutuyor

Haber : ÇAĞATAN AKYOL – Kamera: ADEM KARABAYIR

Mustafa Kazaz; annesi ile kız kardeşinin cansız vücudunu Hatay’ın Antakya ilçesindeki Defne Apartmanı’nın enkazından kendi imkanlarıyla çıkardı ve toprağa verdi. Babası, ablası ve ağabeyi enkaz altında kalan Kazaz, günlerdir kurduğu çadırda nöbet tutuyor. Kazaz, “Yetkililere sesleniyorum. 3 tane cenaze yok, diyorlar. Kaç sefer sonlandırdılar buradaki işi cenaze yok diye” diyor.

Kahramanmaraş merkezli 10 vilayette yıkıma neden olan zelzelelerin akabinde, bölgedeki arama kurtarma çalışmalarında sona gelindi. Enkazlar iş makineleriyle toplanırken sarsıntılarda yıkılan binalarda olan yakınlarından hala haber alamayan yurttaşlar var.

Ailesi; Hatay’ın Antakya ilçesindeki Atatürk Caddesi’nde bulunan Defne Apartmanı’nda yaşayan Mustafa Kazaz, zelzele haberini alır almaz Trabzon’dan kente geldi. Kız kardeşini ve annesini enkazdan kendi imkanlarıyla çıkarıp tekrar kendi gayretleriyle toprağa veren Kazaz, babası, ablası ile ağabeyinden ise haber alamıyor. İş makinesi, enkazı kaldırmak için çalışmalarını sürdürürken Kazaz da binanın karşısına kurduğu çadırda nöbet tutuyor.

“EKİPLER GELİYOR, BAKIYOR, KİMSEYİ BULAMIYOR, ÇIKIP GİDİYOR”

ANKA Haber Ajansı’na konuşan Mustafa Kazaz, şunları anlattı:

“Bütün ailem burada yaşıyordu. Çabucak uçağa atlayıp buraya geldim. Bizim binanın art tarafında yangın çıkmıştı. Kız kardeşimi orada gördüm ben. Biraz yanmıştı. Onu aldım. Gittim, gömdüm. Bir daha geldim buraya. Ufak bir boşluk vardı. Onu kırdım, oradan girdim. Annemi de gördüm. Onu da aldım. Gittim, gömdüm de geldim. Ondan sonra bir daha girdim oraya. Kimseye ulaşamadım o günden sonra. Ne ağabeyime ne ablama ne babama; onlara ulaşamadım. O günden sonra her gün bir takım çağırıyoruz. Geliyor, bakıyor, kimseyi bulamıyor, çıkıp gidiyor. Tıpkı şeye devam ediyoruz. 17 gün (bugün 18) oldu buradayım.”

“4 GÜNDEN SONRA ARTIK CESETLERLE İLGİLENMEYE BAŞLADILAR”

Enkazda arama kurtarma çalışmalarına zelzeleden 4 gün sonra başlandığını söyleyen Kazaz, kelamlarını şöyle sürdürdü:

“Buradan ses gelmediği için, bizim binada yangın çıktığı için kimse gelmiyor. Yaşayanlara bakıyorlar birinci başta. 4 günden sonra artık cesetlerle ilgilenmeye başladılar. O denli bizim apartmana geldiler. Esasen bizim apartman meşhur oldu. Zira 9’uncu günde içeriden ısı ve ses geldi diye herkes burada canlı yayın yaptı. Bizim bina Defne Apartmanı. Biraz koku var. Kokuyu ala ala o denli ilerliyor kepçeci arkadaşlar. Bir arkadaşım var, o kepçeyi çağırdı. Yoksa iki günden beri bütün kepçeler Antakya’da buyruk almış, ‘dursun’ diye. Kaç yere bildirdim, birden fazla yerlerin de haberleri var fakat maalesef vali değişti diye haberler geldi, birden fazla kepçeler durdu. Yeni planı bekliyorlar. Ben de bekleyemiyorum. 3 gün oldu, kepçe çalışmıyor. Bir tane arkadaşım var. Onun yanında iki tane kepçe geldi. İki kepçe çalışıyor lakin grupsuz çalışıyor. Kepçeci tek başına çalışıyor.”

“BURADAN BİR YERE AYRILAMIYORUM”

Kaldığı çadırı da gösteren Kazaz, şunları söyledi:

“Hiç ayrılmadım buradan zira korkuyorum. Birisi işte bizim cenazeyi çıkartırsa diye. Telefon numaramı da koydum buraya. Biri gelebilir, bana ulaşması için. Burada özel harekat ve polis ağabeyler var. Onlar bana yardım ediyor zira ben buradan gidemiyorum, bir yere ayrılamıyorum.

Yetkililere sesleniyorum. 3 tane cenaze yok, diyorlar. Kaç sefer sonlandırdılar buradaki işi cenaze yok diye. Öbür grup çağırıyorum. Öbür takım geliyor, yine yok diyor. Bir daha iş sonlandırılıyor. Bir daha gidiyorlar. Öbür grup çağırıyorum. O denli devam ediyor. Ben birinci günden beri buradayım, ayırılmadım. O yüzden bütün çıkanları ben gözümle gördüm. Yani o yüzden dışarıda olma ihtimali olmayabilir ancak yine ben gerekenleri yaptım. Gittim, DNA testini verdim. Sağı solu araştırdım lakin kimse yok. Annemi oradan çıkarırken abimin telefonuna ulaştım. Hala bende duruyor. Art tarafında, duvar tarafında benim ağabeyimin arabası duruyordu. Oradan ben aldım hatta. Kimileri diyor ki, tahminen ağabeyin içeride değil, tahminen baban içeride değil, tahminen ablan değil. Saat 4.30’da sabah nereye gidecekler? Mesela annemi ve kız kardeşimi içeride bırakıp nereye gidecekler? Onu diyorum lakin kimse inanmıyor, tahminen çıkmış olabilirler, diyor. Uğraşıyoruz, onları bekliyorum ben.”

“ANNEMİ VE KARDEŞİMİ PERDEYE KOYUP GÖMDÜM”

Annesinin ve kardeşinin cenaze süreçlerini nasıl yaptığını da anlatan Kazaz, kelamlarını şöyle tamamladı:

“Belki kimse inanmaz. Motorla götürdüm kız kardeşimi. Buraya geldikten sonra arkadaşımı çağırdım. Annemi götürdüm otomobille. Oradan perde yırttım. Kız kardeşimi koydum. O denli götürdüm. Hatta orada birkaç kişi beni çekti. Paylaştılar hatta. Ben oradan giderken saçım, sakalım vardı. Tahminen tanınmayabilir. Ben üçüncü günden sonra burada banyo yapamadığım için jiletle vurdum saçımı. O yüzden tahminen kimse tanımıyor. Mezarlığın oraya gittim. Oradan kanat istedim, bunlar benim ailem, vefat ettiler diye. Gerek yok şu an, bitirebilirsin, dedi.”