Enkazdan çıkan kardeşler, anne baba acısını birbirlerine dayanak olarak bastırıyor

İBRAHİM YOZOĞLU/ÖMER FARUK CEBECİ – Hatay’da zelzelede konutları yıkılınca anne ve babalarını kaybeden, kendileri de enkazdan çıkan 19 yaşındaki Umutcan ile 20 yaşındaki Kübra Hakikat kardeşler acılarını birbirlerine dayanak olarak hafifletmeye çalışıyor.

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’ta meydana gelen sarsıntılarda Gerçek kardeşlerin Hatay’daki meskenleri yıkıldı. Anneleri Fatma (56), babaları Yusuf (65) ve birlikte yaşadıkları 8 yaşındaki yeğenleri Rüzgar’ı kaybettikleri enkazdan çıkmayı başaran kardeşler, Antakya ilçesinde kurulan çadır kentte hayatlarını sürdürüyor.

Birbirlerini hiç yalnız bırakmayan kardeşlerden enkazdan 4 saat sonra çıkan 19 yaşındaki Umutcan Gerçek, AA muhabirine, gece su içmek için kalkıp mutfağa gittiği sırada sarsıntının olduğunu söyledi.

Sallanmaya başlayınca anne ve babasını uyandırdığını aktaran Hakikat, “Sarsıntı sırasında babam panik yaptı, babamı kurtarmaya giderken bina çöktü. Ben kapandım. Babam benim yanıma düştü, orada vefat etti. Hiç ses vermedi.” dedi.

Hastanedeki tedavilerinin akabinde çadır kente geldiklerini anlatan Yanlışsız, “Daha sıkıntı bir hayat bizi bekliyor. Önümüzde şiddetli bir dağ var fakat o dağı yıkacağız. İki kişi kaldık, yapacak bir şey yok. Birbirimize takviye olup, bu süreci atlatacağız.” diye konuştu.

Birbirlerinin moral kaynağı oluyorlar

20 yaşındaki Kübra Yanlışsız da zelzelenin şokunu hala üzerinden atamadığını söyledi.

Unutamayacağı şeyler yaşadığını belirten Yanlışsız, sarsıntıdan bir gün sonra enkazdan çıktığında görünümün düzgün olmadığını, her yerin yıkıldığını gördüğünü kaydetti.

Zor vakitler yaşadıklarını lisana getiren Yanlışsız, Antalya’da bir hafta hastanede tedavi gördüğünü daha sonra tekrar Hatay’a döndüğünü anlattı.

Doğru, kardeşi Umutcan’ı gözünün önünden hiç ayırmadığını söz ederek, şöyle konuştu:

“Bizi bundan sonra daha güçlü süreç bekliyor. Birbirimize tutunmamız lazım. Şu anda buradayız, sonrasında ne olacak, ne yapacağız bilmiyoruz. Birbirimize tutunmaya çalışıyoruz. Elimizden geldiğince birbirimizi bırakmıyoruz zira hiç kimse kalmadı. Bu süreçte ve sonrasında daima birbirimizin gerisinde duracağız. Ne olursa olsun hayatla savaşacağız. Zorlukların üstesinden geleceğiz. İkimiz, birbirimizin ardında durarak her şeyi atlatacağız. Birbirimize daima moral veriyoruz.”